Dzień 11 lutego 2009r. to 65. rocznica egzekucji grupy więźniów z Pawiaka.

W dniu 11 lutego 2009r. uczciliśmy pamięć więźniów, którzy zostali powieszeni na ul. Leszno (naprzeciwko budynku sądów), zwiedzając Muzeum Więzienia „Pawiak”. Było dla nas ważne, że właśnie w tym dniu mogliśmy zatrzymać się i zastanowić nad tamtym zbrodniczym wydarzeniem.
Pawiak, to nieistniejące już więzienie zbudowane przez Rosjan w Warszawie w latach 1829-1835. Podczas niemieckiej okupacji więzienie rozbudowywano na wniosek niemieckiego Zarządu Zakładów Karnych, który domagał się przygotowania cel dla 2200 więźniów! Mimo określonej maksymalnej pojemności 2200 więźniów na Pawiaku nierzadko przetrzymywano ponad 3000 osób. Przerażające było dla nas to, że w tym więzieniu przetrzymywano także kobiety w ciąży, a podczas wojny w części więzienia dla kobiet urodziło się ok. 50 dzieci. Największą grupę więźniów stanowili mężczyźni w wieku od 25-50 lat oraz młodzież w wieku 15-20 lat – nasi rówieśnicy. Zdarzały się wypadki aresztowania ludzi ponad osiemdziesięcioletnich oraz dzieci od lat ośmiu. Aresztowano nawet półtorarocznego chłopca - jako zakładnika za rodziców. Dwa dni przed wybuchem powstania warszawskiego, Niemcy wysłali do obozów koncentracyjnych (Gross-Rosen i KL Ravensbrück) 2000 mężczyzn i 400 kobiet. Po spacyfikowaniu powstania na Woli rozstrzelali pozostałych więźniów.
Z polecenia Gestapo budynek więzienny został w dniu 21 sierpnia 1944 wysadzony w powietrze. Obecnie na terenie Pawiaka znajduje się muzeum.

W dniu 11 lutego 2009r. uczciliśmy pamięć więźniów, którzy zostali powieszeni na ul. Leszno (naprzeciwko budynku sądów), zwiedzając Muzeum Więzienia „Pawiak”. Było dla nas ważne, że właśnie w tym dniu mogliśmy zatrzymać się i zastanowić nad tamtym zbrodniczym wydarzeniem. 

Pawiak, to nieistniejące już więzienie zbudowane przez Rosjan w Warszawie w latach 1829-1835. Podczas niemieckiej okupacji więzienie rozbudowywano na wniosek niemieckiego Zarządu Zakładów Karnych, który domagał się przygotowania cel dla 2200 więźniów! Mimo określonej maksymalnej pojemności 2200 więźniów na Pawiaku nierzadko przetrzymywano ponad 3000 osób. Przerażające było dla nas to, że w tym więzieniu przetrzymywano także kobiety w ciąży, a podczas wojny w części więzienia dla kobiet urodziło się ok. 50 dzieci. Największą grupę więźniów stanowili mężczyźni w wieku od 25-50 lat oraz młodzież w wieku 15-20 lat – nasi rówieśnicy. Zdarzały się wypadki aresztowania ludzi ponad osiemdziesięcioletnich oraz dzieci od lat ośmiu. Aresztowano nawet półtorarocznego chłopca - jako zakładnika za rodziców. Dwa dni przed wybuchem powstania warszawskiego, Niemcy wysłali do obozów koncentracyjnych (Gross-Rosen i KL Ravensbrück) 2000 mężczyzn i 400 kobiet. Po spacyfikowaniu powstania na Woli rozstrzelali pozostałych więźniów.
Z polecenia Gestapo budynek więzienny został w dniu 21 sierpnia 1944 wysadzony w powietrze. Obecnie na terenie Pawiaka znajduje się muzeum.

W dniu 11 lutego 2009r. uczciliśmy pamięć więźniów, którzy zostali powieszeni na ul. Leszno (naprzeciwko budynku sądów), zwiedzając Muzeum Więzienia „Pawiak”. Było dla nas ważne, że właśnie w tym dniu mogliśmy zatrzymać się i zastanowić nad tamtym zbrodniczym wydarzeniem. 

Pawiak, to nieistniejące już więzienie zbudowane przez Rosjan w Warszawie w latach 1829-1835. Podczas niemieckiej okupacji więzienie rozbudowywano na wniosek niemieckiego Zarządu Zakładów Karnych, który domagał się przygotowania cel dla 2200 więźniów! Mimo określonej maksymalnej pojemności 2200 więźniów na Pawiaku nierzadko przetrzymywano ponad 3000 osób. Przerażające było dla nas to, że w tym więzieniu przetrzymywano także kobiety w ciąży, a podczas wojny w części więzienia dla kobiet urodziło się ok. 50 dzieci. Największą grupę więźniów stanowili mężczyźni w wieku od 25-50 lat oraz młodzież w wieku 15-20 lat – nasi rówieśnicy. Zdarzały się wypadki aresztowania ludzi ponad osiemdziesięcioletnich oraz dzieci od lat ośmiu. Aresztowano nawet półtorarocznego chłopca - jako zakładnika za rodziców. Dwa dni przed wybuchem powstania warszawskiego, Niemcy wysłali do obozów koncentracyjnych (Gross-Rosen i KL Ravensbrück) 2000 mężczyzn i 400 kobiet. Po spacyfikowaniu powstania na Woli rozstrzelali pozostałych więźniów.
Z polecenia Gestapo budynek więzienny został w dniu 21 sierpnia 1944 wysadzony w powietrze. Obecnie na terenie Pawiaka znajduje się muzeum.

 

Dnia 11 listopada obchodziliśmy najbardziej radosne polskie święto państwowe – dnień odzyskania niepodległości. W roku zakończenia I wojny światowej, czyli w roku 1918 marszałek Józef Piłsudski wjechał triumfalnie do Polski, której nie było na mapie świata przez 123 lata!
W dniu 12.11.2008r. nasze Koło Młodych Twórców uczciło 90. rocznicę odzyskania przez Polskę niepodległości spacerem śladami historii. Przewodnik oprowadzał nas po miejscach związanych z tym najszczęśliwszym dniem dla wielu Polaków.